Naš mitropolit je za svoga vijeka oposlio misiju zbog koje se imao „rašta roditi“. Isto kao što su pre njega to učinili Sveti Petar Cetinjski i Petar Drugi Njegoš. I sada stoji u nebeskom redu sa njima, onako ljudski i svetački uzvišen.

Početkom septembra 2018. Arhijerejski sabor Carigradske patrijaršije je najavio pravo ove patrijaršije da se meša u poslove bilo koje lokalne crkve. Na ovaj način je konačno uobličena i proglašena takozvana „jeres istočnog papizma“,tj. poricanje saborne prirode crkve, utvrđene u pravoslavnom simbolu vere

Iznad svega, molimo se Gospodu Bogu da nas izbavi od ove epidemije i sličnih opasnosti! Molimo se Bogu, učestvujmo redovno i aktivno u svetoj Liturgiji, kajmo se za svoje grehe i vodimo računa o svome zdravlju i zdravlju drugih! 

„Narod koji hoda ovih večeri u litijama su najljepši i najdostojanstveniji ukras Crne Gore. Onaj ko ih naziva rušiteljima i negatorima Crne Gore, niti poznaje svoj narod niti zna šta su istinske vrijednosti Crne Gore“

U našem ovogodišnjem božićnom obraćanju, upućenom našoj vernoj svetosavskoj deci, podsećamo da ne smemo zaboraviti našu Staru Srbiju (Kosovo i Metohiju). Prema toj svetinji treba da se ophodimo kao prema srpskoj zavetnoj misli, reči i nasleđu – neodvojivim od našeg narodnog bića.

Crkva je kroz istoriju Crne Gore bila narodna i državotvorna, jer je ona stvarala i uobličila tradicionalni identitet našeg naroda i države. Ako hoćemo da opstanemo u svom identitetu, onda i danas po svaku cijenu moramo da odbranimo našu Pravoslavnu Crkvu. To danas znači „Za Krst Častni i slobodu zlatnu!“

Sinod svesno odbija da prizna da su njegovi pravni argumenti neosnovani i uprkos tome nastavlja da insistira na njihovom usvajanju, tvrdeći da su odluke Sinoda konačne i da se o njima ne može raspravljati.

Carigradska patrijaršija, u svojoj opijenosti postmodernističkom Moći da uspostavlja istoriju i pojmove, ukida samu sebe. I zato je vrlo bitno da joj se ne vjeruje. Da se Carigrad odbrani od sebe samog, od postmoderne angažovane kvazi-teologije Carigradske patrijaršije. Carigrad nije Fanar, Fanar nije Carigrad

 Od posebnog je značaja ukazivanje na gotovo zaboravljenu istorijsku činjenicu da je Žiča kroz istoriju, i posle premeštanja sedišta Arhiepiskopije i, potom, Patrijaršije u Peć, i dalje nazivana Patrijaršijom. Jedan od dokaza za to jeste i čuvena Esfigmenska povelja despota Đurđa Brankovića iz 1429. godine

Patrijarh nam je na početku Sabora u Žiči rekao da mu predsednik Vučić nikada za sedam godina nije izneo bilo kakav plan o Kosovu. To nije učinio ni kad je primljen u sali za razgovore tokom Sabora. A kako smo videli, nikakav plan nije izneo ni u skupštini Srbije. Sve se odvija iza očiju javnosti.