Tekst: "Na današnji dan 1217. krunisan je prvi srpski kralj Stefan Nemanjić (Prvovenčani)." Prvo, pa MUĆAK! NIJE TAČNO! Prvi srpski KRUNISANI KRALj je Mihailo Vojislavljević, koji je dobio krunu od pape 1077 g.! Njegov otac Vojislav, vođa srpskog ustanka u Zeti protiv vizantijske vlasti je začetnik te dinastije, dok je njegov sin Konstantin Bodin, posle burne mladosti (1070 je čak izvikan za "cara Bugara" od makedonskih ustanika protiv Vizantije) takođe od pape dobio krunu i u Baru nadbiskupiju, kao organizacionu jedinicu srpskih katolika (i to je nekad postojalo!), čiji poglavar i dan-danas nosi titulu "primasa srpskog"!? Pored toga, Konstantin Bodin je ratujući protiv Romeja bio i PRVI "OKUPITELj Srba" (vek PRE Nemanje!), jer je Zeti pored primorskih srpskih kneževina Travunije i Zahumlja, priključio i Bosnu i Srbiju. Tad je za upravnike Srbije postavio braću Vukana i Marka, pljevaljske kneževe. Dodao bih još samo da se najmlađi unuk tog Vukana (od jedinog sina Zavide/Zaviše) zvao STEFAN NEMANjA!
Preporuke:
19
6
2
utorak, 08 avgust 2017 09:27
Mirko 1
Aman ljudi, dosta više sa tom laži Latina - ”starih varalica” da je Stefan krunisan krunom rimskog pape. O tome nema ni jednog jedinog dokumenta u papskim arhivama, čak ni jednog jedinog falsifikata (po čijem su fabrikovanju Latini poznati) (pseudo)dokumentarne vrednosti. Jedino na čemu se zasniva ova tvrdnja koju je papofiličarska srpska istoriografija nametnula Srbima jesu dve kasnije beleščice: kod Tome Splićanina koji navodi samo godinu 1217 bez dana- Tem vremenem Stefan, gospodin Serbii ili Raški, kotorый nazыvalsя velikim županom, napraviv apokrisiariev k rimskomu prestolu, prosil u verhovnogo pontifika Gonoriя korolevskuю koronu. I deйstvitelьno, papa so svoeй storonы napravil legata, kotorый po pribыtii koronoval ego i postavil pervыm korolem ego zemli... (25 glava) i ...
Preporuke:
17
5
3
utorak, 08 avgust 2017 09:34
Mirko 2
i kod venecijanskog dužda Andrea Dandola u Hronici: Stefanus quoque dominus Raxie et Servie, qui megadipanus apelabatur, dum neptem condam Henrici Dandulo ducis accepisset in coniugem, ex suasione uxoris, abiecto scismate, per nuncios a papa optinuit ut region titulo decoretns esset; et per lagatum cardinalem ad hoc missum, unna cum coniuge coronati sunt. Naravno da je Stefan Prvovenčani bio oženjen Anom Dandolo, koja je bila bar formalno primila Pravoslavlje, brak je sklopljen oko 1208 ali o njenom prisustvu u javnom životu Srbije, a kamo li o krunisanju koje Dandolo ističe, uz Stefanovo i Anino odbacivanje ”šizme” tj. Pravoslavlja nema traga ni govora. Sve je podvala papistička. Kao i interpolacija kod Domentijana o traženju krune iz Rima, nastala trudom Hrvata koji su prvi izdavali njegovo pravoslavno delo!!!
Preporuke:
25
6
4
utorak, 08 avgust 2017 10:41
Radgost-Morava smni
Na današnji dan 1217. krunisan je prvi srpski kralj Stefan Nemanjić (Prvovenčani). Krunu, koju je dobio od pape Honorija III (1216-1227), u Srbiju su doneli papski izaslanici.
Jel` ovo slavan i hvale vredan događaj!?
Ima li podataka kakve mere je "Prvovenčani" tada preduzeo protiv(ako je bilo takvih) onih koji se nisu saglasili sa prekrštavanjem (savremeno rečeno:prevođenjem u hrvate).
Sredinom 1942. u Vatikanu kardinal Tiseran (Francuѕ) pitao Rušinovića veleposlanika NDH u Vatikanu: Kako i zašto ubijeno u NDH 350000 Srba ortodoksnih hrišćana u akciji privođenja u vernike RKC?. Rušinović ("mrtav `ladan) odgovotio da su to uradili Srbi: četnici i partizani.
Preporuke:
7
2
5
utorak, 08 avgust 2017 13:52
mala primedba
@Radgost-Morava smni
Kakvim prekrštavanjem? Stefan je dobio krunu od pape a da nije napravio NIJEDAN ustupak. Dobio je nešto, a nije dao ništa. Neshvatljivo za srbske patrijote, koji uvek daju sve srpsko za ništa, pogotovo za glavnog srbskog patrijotu malog Aleka od Vebera.
Preporuke:
10
1
6
utorak, 08 avgust 2017 14:23
keko
Ne znam zašto bi Toma arhiđakon i dužd lagali o tim događajima,nisu se valjda njih dvojica dogovorili da zavaraju Srbe.Nedavno je u srpskoj štampi izneseno da se Stefan nemanja ponovo krstio u pravoslavnoj crkvi..Ne znam kako je to moguće kada se krštenja međusobno priznaju
Preporuke:
11
13
7
utorak, 08 avgust 2017 17:33
Radgost-Morava smni
@mala primedba
Dan 14. januar po gregorijanskom kalendaru je dan sveca RKC Save Nemanjića. Valjda za dela učinjena u korist RKC. Kao na primer: Nisu gunđali oko silnih pohoda(ubijanja domorodaca,pljačke,paljevine) između 200000-260000 krstaša Moravskim putem predvođenih Barbarosom; usput u Nišu predao Stevanu papski venac 1189.Dela:učešće u rimokatoličkom pohodu krstaša;i privođenje ognjem i mačem staroveraca u okrilje RKC
Preporuke:
1
7
8
utorak, 08 avgust 2017 18:06
Mirko 2
Samo ekumenjarci kriptojeretici mogu priznavati krštenje papista, na kome se umesto pravoslavnog Simvola vere čita/o jeretički latinski Simvol sa Filiokve. Toma Splićanin i Andrea Dandolo imali su računa da lažu o Stefanu upravo da bi pobili i prikrili činjenicu da je srpski veliki župan, oslonjen na Svetog brata svoga Savu,bio retki evropski vladar onoga vremena uspona Latinskog papinog carstva na razvalinama spaljene Vizantije, koji nije bio spreman da se zarad zemaljske vlasti (krune) preveri i potčini papi. Tvrditi da je Stefan Nemanja tražio i dobio krunu od rimskog pape znači tvrditi da je primio papsku veru i priznao papin vrhovni autoritet i u nebeskim i u zemaljskim stvarima te da je Srbija postala rimokatolička država. Bez toga nijedan papin legat ne bi dobio ovlašćenje da kruniše bilo kog vladara, pa ni Stefana, kao što Andrea Dandolo i kaže formulacijom da je srpski kraljevski par (Stefan sa Anom) tobože krunisan, POŠTO SE ODREKAO ŠIZME, tj. pravoslavne vere i pokatoličio.
Preporuke:
2
7
9
utorak, 08 avgust 2017 18:48
Mirko
Razume se da mi se lapsusom umesto Stefan Nemanjić u gornji tekst prokralo - Stefan Nemanja.
Preporuke:
2
1
10
utorak, 08 avgust 2017 19:22
Srpsko ludilo traje i traje...
1217 prvi srpski kralj a jos uvijek nemamo suverenu drzavu. Nemamo intelektualce i elitu koja je u stanju artikulisati nacionalne interese i zacrtati planove za buducnost.
Vise od 100 g lutamo praveci jugoslovenstvo i drzave takozvanoj slavenskoj "braci"
a nasli smo se u situaciji da ne znamo gdje je i sta je srpska drzava.
Umjesto artikulacije pravih pitanja postavljamo temelje vazalstvu i urusavanju i onoga sta jos imamo.
Preporuke:
3
3
11
utorak, 08 avgust 2017 20:05
Bojan, Priština
Na današnji dan 1217. krunisan je prvi srpski kralj Stefan Nemanjić (Prvovenčani). Krunu, koju je dobio od pape Honorija III (1216-1227), u Srbiju su doneli papski izaslanici
.
Kraljevska kruna je Stefanu prvo-ovenčanom stigla od Romejskog cara iz Konstantinopolja.
Nema veće podvale niti veće laži od ove da je latinski arhijeretik na srpski presto poslao krunu.
Zato molim sve rodoljube i patriote da se ne sablažnjavaju ovom podvalom i falsifikatom!
Preporuke:
6
4
12
utorak, 08 avgust 2017 21:40
serpska sarma, a mož i pasulj@ o srBskim patriJotskim glupostima
"Lepih" se patriJotskih GLUPOSTI naslušah! Počećemo od poslednje, NA ŽALOST, izrečene od Bojana, Priština! Poštovani, 1217 NIJE BILO NIKAKVOG ROMEJSKOG CARA u Carigradu, jer su Latini 1204 OKUPIRALI Konstantinopolj (i držali ga do 1261), a drugo u vizantijskoj dvorskoj nomenklaturi NISU POSTOJALI NIKAKVI KRALjEVI, jer je to germanska vladarska titula koju je papa koristio da bi uticao na lokalne vladare! Vizantinci su susedne LOJALNE vladare častili njihovim dvorskim titulama, pa je tako Stefan Nemanjić kao CARSKI ZET (oženjen carevom unukom Evdokijom) bio nagrađen titulom SEVASTOKRATORA, najvećom romejskom dvorskom titulom posle carske u 12-tom i 13-tom veku. Tek je pred kraj Vizantijskog carstva Stefan Lazarević bio nagrađen ekvivalentnom titulom DESPOTA. A što se tiče pape i njegove krune, neznam što se kurobecate oko Stefana Nemanjića, kad je i DOBRI PRAVOSLAVAC Bugarin Kalojan TRAŽIO i DOBIO kraljevsku krunu od pape, iako je već tad bio bugarski CAR!? To su ČINjENICE, ostalo su naklapanja!
Preporuke:
6
4
13
utorak, 08 avgust 2017 21:56
serpska sarma, a mož i pasulj@ o srBskim patriJotskim glupostima, dodatak
Uzgred, jedni od "najkatoličkijih kraljeva" Srednjeg Veka bili su vladari Mađarske, dugo vremena najmoćnije države Srednje Evrope, pa ipak su KRUNU svog monarha i simbol njihove države (jedna od ređih evropskih vladarskih kruna iz Srednjeg Veka sačuvane do danas), čuvenu krunu Svetog Ištvana, Mađari DOBILI iz Carigrada, mada je sam čin krunisanja obavio papski legat, prvi mađarski nadbiskup i potonji prvi mađarski svetac, Gerhard/Gelert!? Zapravo, sve do 1204 u grčkim zemljama, uprkos jakim bogoslovskim polemikama i nesuglasicama, Latini NISU BILI SMATRANI JERETICIMA, već samo ZABLUDELIMA! Tek je 1204 i TRAGEDIJA Carigrada, Grke okrenula ka tom "TVRDOM" stavu, a vremenom je i kod drugih pravoslavnih naroda bio PRIHVAĆENO stav o JERETIČNOSTI katolika, što je na žalost mnogo puta POTVRĐIVANO u istoriji "zahvaljujući" ZLOČINIMA i ŠIKANAMA katolika spram pravoslavnih!? U Savino vreme, među Slovenima nije bio izražen antikatolički animozitet, ali je vek ipo kasnije u Dušanovo vreme to bio fakat.
Preporuke:
4
3
14
sreda, 09 avgust 2017 07:34
Bojan, Priština
@ serpska sarma, a mož i pasulj o srBskim patriJotskim glupostima
NISU POSTOJALI NIKAKVI KRALjEVI, jer je to germanska vladarska titula
Na fresci u Mileševi i danas pored Stefanove glave stoji natpis :Stefan u Hrista Boga blagoverni kralj i sevastokrator Raških i Dioklitijskih zemalja, sin Svetoga Simeuna Nemanje, zet cara Grečeskoga kir Aleksija
1217 NIJE BILO NIKAKVOG ROMEJSKOG CARA u Carigradu
Posle pada Carigrada 1204 despot Teodor Laskaris je osnovao Nikejsku carevinu (1204-1261) Nikeja je postala Kosnstantinopolj po suštini i iz Nikeje je u praktično isto vreme svt Savi stiglo priznanje autokefalnosti(1219) za srpsku Crkvu a Stefanu kraljevska kruna(1221)
Preporuke:
0
1
15
sreda, 09 avgust 2017 07:48
Bojan, Priština
Mnogobrojni srpski izvori ne spominju papsku krunu i govore da je krunisanje bilo u Žiči oko 1221. godine. Nažalost, niko nije pošao od logičnog pitanja: kakvu krunu je nosio Stefan dok je bio Veliki župan? A odgovor nam pruža Stefanov portret iz manastira Mileševe, zadužbine njegovog srednjeg sina kralja Vladislava. Pored Stefanove glave, stoji danas teško čitljiv natpis; „Stefan u Hrista Boga blagoverni kralj i sevastokrator Raških i Dioklitijskih zemalja, sin Svetoga Simeuna Nemanje, zet cara Grečeskoga kir Aleksija“
Godine 1217. Sveti Sava je od Stefana dobio „veliko mnoštvo zlata“ i otišao na Svetu Goru radi duhovnih i diplomatskih priprema za uzdizanje Srbije na stepen Kraljevine, a 1219. je otputovao iz Svete Gore u Nikeju, da od cara Teodora Laskarisa i patrijarha Manojla I Sarantina dobije samostalnost Srpske pravoslavne crkve. Iz Nikeje doneo i deo desnice Svetog Jovana Krstitelja, kojom su se u Vizantiji posvećivali carevi za vreme krunisanja
Preporuke:
0
0
16
sreda, 09 avgust 2017 07:50
Bojan, Priština
Krunisanje u Žiči na Spasovdan 20. maja 1221. godine je izvršeno po svim propisima: Arhiepiskop (Sveti) Sava je prvo blagoslovio velikog župana Stefana desnicom Svetog Jovana Krstitelja, i onda mu je na časnu glavu stavio kraljevsku krunu, dar nikejskog cara Teodora Laskarisa, i tako ga proglasio za prvog „Bogom samodržavna kralja srpskog“. Posle krunisanja, Stefan Prvovenčani je naredio da se u Žiči, Studenici, Mileševi i drugim crkvama preko njegovog starog stematogiriona naslika nova kraljevska kruna - stema, i da se u natpisu pored glave, preko reči „veliki župan“ napiše „kralj“
O KRUNISANjU Velikog župana Stefana Nemanjića za Prvovenčanog kralja srpskog je napisan veliki broj rasprava jer su istorijski izvori podeljeni na dve grupe; zapadni, uglavnom iz XVI veka, govore da je Stefan dobio kraljevsku krunu od pape Honorija III 1217. godine, a mnogobrojni srpski izvori ne spominju papsku krunu i govore da je krunisanje bilo u Žiči oko 1221. godine.
Preporuke:
0
1
17
sreda, 09 avgust 2017 07:52
Bojan, Priština
Nažalost, nijedna rasprava nije krenula od logičnog pitanja: kakvu krunu je nosio Stefan dok je bio Veliki župan? A odgovor nam pruža Stefanov portret iz manastira Mileševe, zadužbine njegovog srednjeg sina kralja Vladislava
Na portretu, pored Stefanove glave, stoji danas teško čitljiv natpis; „Stefan u Hrista Boga blagoverni kralj i sevastokrator Raških i Dioklitijskih zemalja, sin Svetoga Simeuna Nemanje, zet cara Grečeskoga kir Aleksija“.
Na glavi se nalaze tragovi dve krune; prvo je bio naslikan zlatan venac, fresko-tehnikom kad i sam portret (slika 2), a kasnije preko njega je seko-tehnikom doslikana kupolasta kruna, tako da se danas vide samo njene konture (slika 3). Nešto bolje su sačuvane niske od dragog kamenja i bisera sa krstolikim krajevima, jer su prvo bile iscrtane šilom u malteru, pa tek onda obojene.
Preporuke:
0
1
18
sreda, 09 avgust 2017 07:54
Bojan, Priština
Nova kruna nije mogla da bude doslikana bez znanja i odobrenja Stefana Prvovenčanog! Zašto se u natpisu pored freske ne spominje titula velikog župana koju je Stefan nosio punih dvadesetpet godina, od 1196. do 1221.? Na ova pitanja može da nam odgovori samo sistematska uporedna analiza vizantijskih i Stefanovih vladarskih titula i insignija!
Pre dinastije Komnina (1081-1185) najviša titula posle carske bila je kesar (od cezar, titule Rimskih careva). U toku borbe za presto, Aleksije I Komnin (car 1081-1118) je svom zetu Nićiforu Melisinu obećao titulu kesara. Posle stupanja na presto, car je želeo da i svom starijem bratu Isaku dodeli neku titulu. Pošto je brat bliži rod od zeta, koji je postao kesar, za Isaka je morala da se uvede nova, viša titula. Tako je Aleksije od epiteta „sevast“ (uzvišen) i „autokrator“ (samodržac, nezavisan zapovednik) 1081. stvorio novu titulu sevastokratora (uzvišeni zapovednik), odredio da bude iznad titule kesara, i dodelio je bratu Isaku.
Preporuke:
0
0
19
sreda, 09 avgust 2017 07:55
Bojan, Priština
Titula sevastokratora je bila najviše dvorsko dostojanstvo sve dok car Manojlo I Komnin (car 1143-1180) nije uveo titulu despota. Pošto je po dolasku na presto svojoj braći Androniku i Isaku dodelio titule sevastokratora, a nije imao muške dece, car Manojlo je 1163. za prestolonaslednika uzeo svog zeta, ugarskog princa Belu Aleksija, i specijalno za njega uveo titulu despota (gospodar), koja je po rangu bila između carske i sevastokratorske. Kad je car Manojlo 1169. dobio sina, Beli je oduzeta titula despota i data mu je titula kesara, kao nekad i Nićiforu Melisinu.
Prema Pseudo-Kodinovom spisu o vizantijskom dvorskom ceremonijalu, car nosi zatvorenu kupolastu krunu koja se zove STEMA. Stema ima zlatan obruč i luk koji ide od sredine čela, preko temena, do potiljka. Oni su bogato ukrašeni biserima i dragim kamenjem, i služe kao konstrukcija za kupolu od kadife, koja je isto ukrašena biserima i dragim kamenjem. Sa strana su visile po dve niske od bisera i dragog kamenja
Preporuke:
0
0
20
sreda, 09 avgust 2017 07:57
Bojan, Priština
Despoti i sevastokratori su nosili skromnije krunske vence - STEMATOGIRIONE (grčki, stema = kruna; girion = krug) bez kape od kadife i bez oboka.
Stematogirioni su se sastojali od zlatnog obruča, sa jednom (iznad čela) ili četiri unakrsno raspoređene zlatne pločice koje se zovu kamare ili kamarioni (grčki, kamarion = svod).
Pseudo-Kodin navodi da su stematogirione sa četiri kamare nosili despoti, carski sinovi, a sa jednom kamarom su nosili despoti, carski zetovi, ili sevastokratori koji su u srodstvu sa carem.
Posle bitke na Moravi 1190., Stefan Nemanja i vizantijski car Isak II Anđeo (car 1185-1195) su utvrdili mir brakom između dve dinastije. Pošto car Isak nije imao dece, a njegov mlađi brat sevastokrator Aleksije je imao tri ćerke, srednji Nemanjin sin Stefan se 1191. oženio najmlađom carevom bratanicom Jevdokijom.
Preporuke:
0
0
21
sreda, 09 avgust 2017 07:58
Bojan, Priština
Sevastokrator je ubrzo postao car Aleksije III Anđeo (car 1195-1204) i svojim zetovima je dodelio odgovarajuće titule; Aleksije Paleolog, suprug najstarije careve ćerke Irine, postao je prestolonaslednik sa titulom despota, a Teodor Laskaris, suprug careve srednje ćerke Ane, i Stefan Nemanjić su dobili titule sevastokratora
Tako je Stefan Nemanjić 1195. postao prvi srpski sevastokrator i prvi stranac sa ovom titulom u Vizantiji. Kad se veliki župan Stefan Nemanja 1196. zamonašio i povukao u Hilandar, presto je zbog međunarodno priznatog visokog ranga u vizantijskoj hijerarhiji nasledio Stefan, a ne stariji brat Vukan, veliki knez u Zeti.
Despot Aleksije Paleolog je umro ubrzo posle 1200. i car Aleksije je za novog naslednika prestola uzeo Teodora Laskarisa i dao mu titulu despota, a Stefan je postao prvi sevastokrator Carstva. Posle pada Carigrada 1204. Stefanov pašenog despot Teodor Laskaris je osnovao Nikejsku carevinu (1204-1261), naslednicu Vizantije, i postao car
Preporuke:
0
0
22
sreda, 09 avgust 2017 07:59
Bojan, Priština
Godine 1217. Sveti Sava je od Stefana dobio „veliko mnoštvo zlata“ i otišao na Svetu Goru radi duhovnih i diplomatskih priprema za uzdizanje Srbije na stepen Kraljevine. Posle skoro dve godine, 1219., Sveti Sava je otputovao iz Svete Gore u Nikeju, da od cara Teodora Laskarisa i patrijarha Manojla I Sarantina dobije samostalnost Srpske pravoslavne crkve.
To je izvršeno uz puno poštovanje crkvenih kanona. Sava je prvo rukopoložen za episkopa, a zatim je dobio dostojanstvo nezavisnog arhiepiskopa i crkvenu autokefalnost. Štaviše, Sveti Sava je iz Nikeje doneo i deo desnice Svetog Jovana Krstitelja, kojom su se u Vizantiji posvećivali carevi za vreme krunisanja. Sledeće 1220. godine, Arhiepiskop Sava je podelio zemlju na eparhije, rukopoložio episkope i drugo sveštenstvo, dovršio i oslikao Žiču, sabornu crkvu u kojoj će da se „... postavljaju svi budući kraljevi ove države, i arhiepiskopi i episkopi i igumani...
Preporuke:
0
0
23
sreda, 09 avgust 2017 08:00
Bojan, Priština
Dvadesetpet godina vladavine velikog župana Stefana Nemanjića je bilo krunisano kraljevskom krunom u Žiči, na manastirsku slavu, na Spasovdan, koji je 1221. godine bio 20. maja.
Prema Teodosiju, Sveti Sava prvo se obratio okupljenim zvanicama: „ kao što sam ja radi vas vlašću sveštenstva i kao glava crkve u Boga postavljen, potrebno je da se i onaj koji vama vlada u Bogu mirom ukrasi K R U N O M C A R S T V A, a ovo je i u vašu čast i pohvalu, slavu i veličanstvo“. Posle toga Sveti Sava je „... uzeo k sebi u sveti oltar, u svetinju nad svetinjama, vencoimenitoga brata velikog župana Stefana, molitvama i moljenjem Bogu blagoslovivši ga, bagrenicom i biserom opasavši ga i ukrasivši, i V E N C E M C A R S T V A časnu glavu njegovu venčavši, i mirom ga pomazavši, proglasi ga za Bogom samodržavna kralja srpskog.“
Dakle, Stefan Nemanjić je dobio doživotnu titulu sevastokratora još dok je bio princ. Kad je stupio na presto, vladarska titula velikog župana je došla na prvo mesto
Preporuke:
0
1
24
sreda, 09 avgust 2017 08:01
Bojan, Priština
U Hilandarskoj povelji iz 1200-1202, on navodi svoju punu titulu: „Stefan, veliki župan i sevastokrator, zet bogovenčanog kir Aleksija, cara grčkog.“ Uz sevastokratorsku titulu Stefan je dobio i stematogirion sa jednom kamarom.
U Mileševi je prvo bio naslikan sa stematogirionom, a stema je doslikana kasnije. Ali, kada je naslikan stematogirion?
Godine 1652. grupa kaluđera iz manastira Mileševe bila je u Moskvi. Ispričali su svojim domaćinima kako je Sveti Sava sagradio i stvorio manastir 6727. godine. To po današnjem računanju vremena znači da je manastir Mileševa podignut između 1. septembra 1218. i 31. avgusta 1219. Ovaj podatak su objavili Stevan Dimitrijević 1922. godine i Sreten Petković 1987. godine, ali je u oba slučaja u našoj naučnoj javnosti prošao uglavnom nezapaženo, i niko ga nije povezao sa vremenom nastanka mileševskih fresaka! A on pokazuje da je portret Stefana Nemanjića naslikan 1218./1219., dok je još bio veliki župan
Preporuke:
0
0
25
sreda, 09 avgust 2017 08:03
Bojan, Priština
Zato je Stefan prikazan sa stematogorionom koji je dobio od vizantijskog cara Aleksija III Anđela još 1195 godine!
Sveti Sava je od cara i patrijarha dobio deo desnice Svetog Jovana Krstitelja, kojom su se posvećivali vizantijski carevi za vreme krunisanja. Do sada nije poznato da su vizantijski carevi i patrijarsi još nekom poklonili deo desnice Svetog Jovana Krstitelja, osim prvom srpskom arhiepiskopu Svetom Savi
Neprocenjiva relikvija je bila namenjena za krunisanje prvog sevastokratora Nikejskog carstva, velikog župana Stefana Nemanjića u Prvovenčanog kralja srpskog
Ako su car i patrijarh dali Svetom Savi dostojanstvo arhiepiskopa autokefalne Srpske pravoslavne crkve i deo desnice Svetog Jovana Krstitelja, onda su svakako dali i osvetili krunu za budućeg srpskog kralja
Na carsko poreklo krune Prvovenčanog kralja srpskog ukazuje Teodosije kad govori o „kruni carstva“, odnosno o „vencu carstva“ kojim je Sveti Sava venčao časnu glavu svog brata Stefana
Preporuke:
0
0
26
sreda, 09 avgust 2017 08:04
Bojan, Priština
Sa mileševske freske se vidi da je preko Stefanovog stematogiriona naslikana zatvorena kupolasta kruna sa dvostrukim obocima - stema - kakve su nosili vizantijski carevi. To je ona „kruna carstva“ o kojoj govori Teodosije.
Krunisanje u Žiči 20. maja 1221. godine je izvršeno po svim propisima: Arhiepiskop (Sveti) Sava je prvo blagoslovio velikog župana Stefana desnicom Svetog Jovana Krstitelja, i onda mu je na časnu glavu stavio kraljevsku krunu, dar nikejskog cara Teodora Laskarisa, i tako ga proglasio za prvog „Bogom samodržavna kralja srpskog“.
Posle krunisanja, Stefan Prvovenčani je naredio da se u Žiči, Studenici, Mileševi i drugim crkvama preko njegovog starog stematogiriona naslika nova kraljevska kruna - stema, i da se u natpisu pored glave, preko reči „veliki župan“ napiše „kralj“. Portret Prvovenčanog kralja srpskog je morao da bude veran u svim detaljima, da narod može da vidi kako izgleda njegov kralj sa novom krunom koju je dobio od cara.
Preporuke:
0
0
27
sreda, 09 avgust 2017 08:05
Bojan, Priština
Mileševska freska dokazuje da je Stefan Nemanjić i kao veliki župan i kao Prvovenčani kralj srpski nosio stematogirion i stemu koji su bili vizantijskog a ne rimskog porekla.
Na vizantijsko poreklo Stefanovih insignija iz Mileševe je ukazao Svetozar Radojčić još 1934. godine u svom najpoznatijem delu „Portreti srpskih vladara u srednjem veku“ ali naši istoričari nisu na to obratili pažnju!
* *
Podaci sa fresaka se kod nas, nažalost, nedovoljno koriste, mada veoma često, možemo freskama i onome što one prikazuju, verovati kudikamo više nego pisanim izvorima, pogotovu ako ti izvori ne pripadaju vremenu o kome govore.
Preporuke:
0
0
28
sreda, 09 avgust 2017 08:15
Radgost-Morava smni
Evo šta je Viktor Novak(Magnum crimen) napisao o srpskom svecu u RKC
Žitija Sv. Save ušla u Acta Sanctorum koja izdaju jezuiti(isusovci)-Bollandisti u Anversu.Unet kao svetac RKC sa svim opisima njegovih čudesa i svetosti.Biskup RKC Ivan Mrnavić u 17.veku štampao između 22sveca kraljevske krvi i Žitije Sv. Save;u godini francuske revolucije štampano posebno.Katolički sveštenik Toma Ivanović 1786. odštampao "Žitije Sv.Save kaluđera i biskupa srpskog"U 18. veku franjevac Andrija Kačić Miošić u svom "Razgovoru ugodnom naroda slovinskog" ukazao čast Sv.Savi- "Rad čudesa svetitelja Save, slovinske ga sve države hvale".Fra Andriji je Sv.Sava"Kruna,dika, poštenje i slava slovenskega puka i naroda",baš kao i književniku Jerolimi Kavanjinu u 17.veku...Fra Grga Martić u Beogradu 1935. objavio "Pjesan na dan Sv.Save prvog arhiepiskopa srpskog".
Preporuke:
0
0
29
sreda, 09 avgust 2017 11:43
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština
Poštovani Bojane, proguglajte (ako nemate istorijske knjige!) i naći ćete da je ceo koncept SREDNjOVEKOVNOG kraljevstva proizašao iz samosaznanja germanskih ratnih vođa, koji su po slomu Zapadnog Rimskog carstva, na njegovim teritorijama osnivali njihove države, više anglosaskih i gelskih u Britaniji i Irskoj, konačno ujedinjenih pod normanskom dinastijom Plantageneta, zatim Vizigotsku u Iberiji, Ostrogotsku u Italiji, Vandalsku u severnoj Africi i po kraćem interegnumu i Franačku u Galiji, koja se pokazala najdugovečnijom i koja je najviše uticala na istoriju Zapadne Evrope. Naravno da su ratne vođe imali i Sloveni kad su osnivali njihova kraljevstva na Balkanu, u srednjoj i istočnoj Evropi, ALI simptomatično je da je kao oznaka za KRALjA korišćena ranogermanska reč "KUNING" (sa daljom evolucijom u drugim zapadnim jezicima), što znači "JAKI ČOVEK", što je najbolja kvalifikacija RATNOG VOĐE iz doba Seobe Naroda. Ta titula NIJE POSTOJALA u Vizantiji, mada su Romeji znali za homerskog "vasilevsa".
Preporuke:
0
1
30
sreda, 09 avgust 2017 12:03
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, nastavak
Taj "vasilevs" tj. "wanax" (kako glasi ta titula kod Homera i pre njega (Agamemnon, Prijam itd.), ako je verovati Emilu Benvenistu), JESTE bio KRALj, ALI od cara, tj. AVGUSTA, tj. IMPERATORA (sve RIMSKE titule!) Iraklija, u vizantijsku dvorsku nomenklaturu, pored starih latinskih titulatura, ulazi i staro GRČKO ime za kralja "vasilevs", ali u značenju CARA, imperatora, tj. avgusta! Inače, poreklo SLOVENSKOG naziva "car", kao oznake imperatora je rezultat zabune, jer je "car" izvitoperen izgovor grčko-rimskog CAESAR (Nemci ga izgovaraju "kajzer"), što je u Romaniji titula princa prestolonaslednika, tj. SA-CARA, a ne VLADAJUĆEG CARA, tj. avgusta! U tom smislu su Romeji vladarima savezničkih ili klijentskih država davali njihove DVORSKE titule, jer za druge i NISU ZNALI, a dati varvarima (jer tako su Romeji SVE DRUGE doživljavali!) titule "vasilevsa" PORED živog CARA u Carigradu je, priznaćete, GLUPOST! Zato su se varvarski "etnarsi" dovijali na razne načine da bi se IZDIGLI iznad ranga kneza!
Preporuke:
0
1
31
sreda, 09 avgust 2017 12:16
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, nastavak drugi
Tu je germanskim kneževima bilo znatno lakše, jerbo nije bilo na Zapadu nikakvog cara, kao na Istoku Jevrope cara iz Carigrada, imali su svoje POSEBNO, germansko pravo (sa pravom života i smrti ratnog vođe nad podanicima, posebno ako nisu bili Germani!), zvano tzv. "Salijsko pravo", a i što sve do sredine 8-og veka ni duhovna vlast papstva na Zapadu NIJE bila jaka. Tako da ta relativno "opuštena" atmosfera u ranosrednjovekovnoj Zapadnoj Evropi davala je mogućnost germanskim ratnim vođama da se UZDIŽU KAKO HOĆE, jer je sve zavisilo od snage njihovih mišica, oštrine oružja i njihove beskrupuloznosti. Baš kako svojevremeno zapisa Konstantin Kavafi: "Varvari će doneti NjIHOVE zakone"! Na tom državnom-pravnom tlu naraslo papstvo je sredinom 8-og veka ISKORISTILO situaciju narasle vojne moći franačke države i ambicije nove Karolinške dinastije VERNE papi, da usmeri njihovu agresiju prvo prema arijanskim Ostrogotima, a onda i ka još uvek paganskim Saksoncima i da tako nastupi kao ARBITAR!
Preporuke:
0
1
32
sreda, 09 avgust 2017 12:32
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, nastavak treći
Tako je na Božić 800 g. uzdignut Karlo Veliki, franački kralj, u rang IMPERATORA, što je bio DIREKTAN "prst u oko" Vizantiji, zabavljenoj ikonoklastičnom krizom i nesuvislim uplivom žena i evnuha na vlast. Kao PROTIVUSLUGU na osnovu FALSIFIKOVANE (dokazao u 15-tom veku Nikola od Kuza!) "Konstantinove darovnice", papama je data vlast nad srednjom Italijom i maglovito obećanje da im se car neće mešati u duhovnim pitanjima, što je dovelo do poznate borbe carstva i papstva u daljim vekovima. Projekat Karolinga je relativno brzo propao, no iako je franačko carstvo bilo PODELjENO, države naslednice Francuska i Nemačka su bile dovoljno velike, tako da se pri sledećoj varvarskoj krizi za napada Mađara izdigao nemački kralj Oto iz saksonske dinastije i nanovo zadobio titulu cara 962. Taj nemački komonvelt pokazao se po istoriju srednje i istočne Evrope mnogo važniji, jer su gotovo po automatizmu pod papinim uplivom, vladari novih država sa primanjem hrišćanstva prihvatali i taj GERMANSKI državni SISTEM!
Preporuke:
0
1
33
sreda, 09 avgust 2017 12:56
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, nastavak četvrti
Pošto je Zapad i papstvo tako ZADOBILI NjIHOVOG cara, valjalo je urediti odnose u tom komonveltu nominalno podložnih, a stvarno nezavisnih novih hrišćanskih država spram cara i pape. Pa su tako Mješko Poljski 962, Harald i Knut Danski 950-1020-tih, Ištvan Mađarski i Olaf Norveški 1000, Zvonimir Hrvatski 1060-tih (kraljevska "titula" Tomislava iz 925 je upitna, šta više, nezna se pouzdano da li je ikakav hrvatski vladar Tomislav postojao, ili je to potonja konstrukcija!?) i Mihailo Zetski i Srpski 1077 zadobili od pape krune, kao NAČIN da se UZDIGNU o očima njihovih PODANIKA, ali i okolnih SUSEDA, prihvatajući, tad se njima tako činilo, FORMALNU suprematiju pape i germanskog cara!? Naravno, znamo da su želje tadanjih kraljeva mladih i sveže hristijanizovanih evropskih monarhija bilo jedno, a diplomatska veština papa i teška ruka germanskih careva nešto sasvim drugo. Po svemu sudeći verovatno je da je taj rezon i rukovodio Stefana Nemanjića i brata mu Savu da se upuste u složenu diplomatsku igru.
Preporuke:
0
1
34
sreda, 09 avgust 2017 13:11
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, nastavak peti
Diplomatska igra koju su braća zaigrala, započeo je još Stefan Nemanja tako što je uspeo da UPRKOS porazu na Moravi 1090 izbori od cara Isaka Anđela NEMENjANjE granica, ali i CARSKU SNAHU, Evdokiju za ženu srednjem sinu Stefanu, kom je ostavljeno velikožupansko zvanje, čisto srpska vladarska titula. Time je Stefan je zadobio i titulu sevastokratora, najveću posle carske, a da li je time zadobio neku krunu, poput vizantijske steme (koja je bila skromnija nego zapadnjačke krune, mada se mogla uresiti tzv. mandilijama i inim drago-kamenjarskim đinđuvama) ili je bio ovenčan nečim skromnijim, to neznam. Koliko mi je poznato, u vizantijskoj nomenklaturi među dostojanstvenicima SAMO je CARU, carici i sa-caru, tj. cezaru sledovala stema, OSTALI DOSTOJANSTVENICI su bili izdvajani odećom, pojasevima, možda kapama, NIKAKO krunama. No, posle 1204, POSEBNO po srpskom građanskom ratu između Stefana i Vukana u koji su umešani mađarski KRALjEVI, pitanje Stefanovog RANGA, kao DRŽAVNO PITANjE postalo je URGENTNO!
Preporuke:
0
1
35
sreda, 09 avgust 2017 13:23
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, nastavak šesti
Prvo što je Stefan uradio, još za postojanja cara u Carigradu jeste da otera ženu Evdokiju Romejku, pod smešnim "obrazloženjem" da je "šugava", a onda ubrzo da se oženi sa unukom moćnog mletačkog dužda Enrika Dandola, čije brodovlje presudno pomože krstašima da zauzmu Carigrad 1204. Možda bi se sve zadržalo samo na tome, ALI već 1205 moćni bugarski car Kalojan, koji je prethodno zgromio krstaše kod Jedrena 1205 zarobivši i ubivi njihovog "cara" Balduina, POKORNO je TRAŽIO i DOBIO krunu od pape, iako je ostao pravoslavac! To i mađarsko mešanje u srpske međusobice su verovatno uticali na srpski vladalački dvojac da se upusti dalje u diplomatsku borbu, koja su UKLjUČIVALA INICIJATIVE i PREMA Zapadu i PREMA Istoku! Prvo su umireni Bugari Savinim posredovanjem kod moćnog oblasnog bugarskog gospodara Dobromira Streza (koji je nenadano umro za Savine posete), zatim je Sava stupio u pregovore sa mađarskim kraljem i na kraju, uprkos ungarskim protestima, IZGLEDA da je bila ZATRAŽENA i kruna od pape.
Preporuke:
0
1
36
sreda, 09 avgust 2017 13:40
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, nastavak sedmi
Ta kruna je po svemu sudeći i dobijena, ALI, UOPŠTE NIJE JASNO da li je sproveden ritual krunisanja od papskog legata ili je kruna SAMO PREDATA!? Nemanjićka kraljevska kruna je naravno IZGUBLjENA, pa ne možemo da sudimo o njoj samo na osnovu fresaka, tim pre, što su u italijanskim radionicama, odakle su dolazile sve insignije poreklom od papstva, još uvek važili romejski zanatski i ideološki uzusi, posebno u južnoitalijanskim gradovima, sa znatnim grčkim naseobinama u to vreme. Te su stvari lako proverljive. Dalje, vaša tvrdnja da je Sava dobio krunu za Stefana od nikejskog cara Teodora Laskarisa je blago rečeno smešna, treba videti biografiju tog vladara (link: https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B5%D0%BE%D0%B4%D0%BE%D1%80_I_%D0%9B%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%80%D0%B8%D1%81), koji se borio za OPSTANAK njegove države, pa da bude jasno da od neke VELIKE politike u ROMEJSKOM stilu tu nema govora, posebno što je dodeljivanje KRALjEVSKE titule od Vizantinaca u IDEOLOŠKOM smislu ISKLjUČENO!
Preporuke:
0
1
37
sreda, 09 avgust 2017 13:43
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, nastavak sedmi
Ta kruna je po svemu sudeći i dobijena, ALI, UOPŠTE NIJE JASNO da li je sproveden ritual krunisanja od papskog legata ili je kruna SAMO PREDATA!? Nemanjićka kraljevska kruna je naravno IZGUBLjENA, pa ne možemo da sudimo o njoj samo na osnovu fresaka, tim pre, što su u italijanskim radionicama, odakle su dolazile sve insignije poreklom od papstva, još uvek važili romejski zanatski i ideološki uzusi, posebno u južnoitalijanskim gradovima, sa znatnim grčkim naseobinama u to vreme. Te su stvari lako proverljive. Dalje, vaša tvrdnja da je Sava dobio krunu za Stefana od nikejskog cara Teodora Laskarisa je blago rečeno smešna, treba videti biografiju tog vladara (link: https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B5%D0%BE%D0%B4%D0%BE%D1%80_I_%D0%9B%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%80%D0%B8%D1%81), koji se borio za OPSTANAK njegove države, pa da bude jasno da od neke VELIKE politike u ROMEJSKOM stilu tu nema govora, posebno što je dodeljivanje KRALjEVSKE titule od Vizantinaca u IDEOLOŠKOM smislu ISKLjUČENO!
Preporuke:
0
1
38
sreda, 09 avgust 2017 13:58
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, nastavak osmi
Ukratko, braća su sprovodila DOSLEDNU diplomatsku borbu, usmerenu ka VERSKOJ i DRŽAVNOJ AUTONOMIJI srpske države, koja je mogla biti sprovedena samo "ZAOBILAŽENjEM" lokalnih "prepreka" na Balkanu! Ako se gleda sa tog stanovišta glavni srpski rival u duhovnom smislu bila je AUTOKEFALNA Ohridska arhiepiskopija (pod rukovodstvom poznatog bogoslova Dimitrija Homatijana) tad na teritoriji Epirskog despotata, jednog od značajnih rivala tadanje srpske države, pa je jasno ZAŠTO se preko nikejskog cara Teodora Laskarisa Sava za arhiepiskopstvo, a onda i za AUTOKEFALIJU (što je u DRŽAVNOM pogledu bilo mnogo značajnije!) obratio tad NEOSPORENOM vaseljenskom patrijarhu Mihailu Sarantenu!? I to je obavljeno tako dobro, da Dimitrije Homatijan nije bio svestan posledica, sve dok Sava, kao AUTOKEFALNI arhiepiskop srpski nije počeo da SMENjUJE GRČKE EPISKOPE, uglavnom na Kosovu i da tu postavlja Srbe na episkopske katedre! U literaturi je poznata polemika Save i Dimitrija Homatijana, koja izneto potvrđuje!
Preporuke:
0
1
39
sreda, 09 avgust 2017 14:06
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, nastavak deveti
Što se tiče DRŽAVNIH rivala srpskih na Balkanu, to nisu bili ni Mleci, jer je Stefan bio oženjen Anom, unukom moćnog mletačkog dužda Enrika Dandola, a ni Bugari, čiju borbu za nezavisnost od Vizantije su Srbi pomagali za Nemanjina vakta, već Mađari, tadanja velika sila srednje Evrope, sa velikim ambicijama na Balkanu. Mađari, kao revni katolici su se mogli SUZBITI samo obraćanjem papi, ono tim pre što se sve to moglo postići preko mletačkih veza i srpskog srebra, ono tim pre što je mađarska politika u Dalmaciji direktno se kosila sa mletačkim interesima!? Naravno, dokumenta umnogome odsustvuju, ali i Vaše insistiranje na tome da Sava i Stefan "ništa nisu imali sa šizmaticima" više mi deluje na NAKNADNO UČITAVANjE, tako karakteristične za svetosavske bogoslove!? No, svetosavlje, kao "pravoslavlje srpskog stila" je zapravo 20-to vekovna pojava, dobrim delom zasnovana na prirodnoj evoluciji srpskog pravoslavlja, ali OCENjIVATI prilike 13-tog veka sa distance 20-tog, to znate deluje NEOZBILjNO!
Preporuke:
0
1
40
sreda, 09 avgust 2017 14:59
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, još malo...
Tako se može na osnovu uzimanja u obzir SVIH DOKUMENATA i iz njih LOGIČNO IZVEDENIH KONKLUZIJA zaključiti da su Nemanjini sinovi predivno odigrali taj diplomatski POKER, koji je trajao DVE DECENIJE, ali je OBEZBEDIO STABILNOST mladoj srpskoj srednjovekovnoj državi, koja je izdržala sva iskušenja 13-tog veka (uspon i pad Bugarske, pojava DŽingis-kanovih Mongola na Balkanu, kratkotrajan uspon Vizantije, ponovne aspiracije Mađara itd.), da bi se sa Milutinom uzdigla kao najača balkanska država i sa Dušanom navestila veće mogućnosti, koje su nažalost ostale nerealizovane... Da su braća Stefan i Sava imali specifično DOBAR odnos sa katolicima svedoči i slučaj kad su Dubrovčani (koji su uvek imali ambivalentan odnos prema pravoslavnim Srbima iz njihovog zaleđa) uspeli kod istog pape Honorija "izboksuju" da njihov nadbiskup bude NADLEŽAN i za katolike Stefanove države (kojih je onda bilo mnogo u primorskim krajevima Zete, Travunije i Zahumlja), uprkos tituli "primasa srpskog" barskih nadbiskupa!?
Preporuke:
0
1
41
sreda, 09 avgust 2017 15:16
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, ... pa sad će..., paaa... kraj!
Zabeleženo je u tadanjim dokumentima da kad je papski legat došao u Kotor da tamošnje pretežno KATOLIČKE građane i Stefanove podanike ubedi da sad crkveni porez plaćaju dubrovačkom mesto barskom nadbiskupu i da ime dubrovačkog nadbiskupa pominju odmah posle pape, da su ga ovi umalo linčovali, pa kad se papski legat pozvao na papu, Kotorski katolici su mu odgovorili: "Mi neznamo ni za kakvog papu, naš papa je naš kralj Stefan!", što je izliv patriotizma nezamisliv i kod mnogih sadanjih nominalno pravoslavnih Srba!? Jasno je iz iznetog, da iako su Nemanjići uvek držali pravoslavlje za državnu religiju i da su ga uvek podržavali, da su imali korektan i ljudski odnos prema katolicima njihove države, kojih u ono vreme, a u primorskim delovima srednjovekovne Srbije uopšte nije bilo malo!? Tek kasnije je došlo do repravoslavizacije Zete, Zahumlja i Travunije, tj. moderne Crne Gore i Istočne Hercegovine, da one i do dan-danas (sem naknadno re-katoličenog Pelješca i Konavala) ostanu pravoslavne!?
Preporuke:
0
1
42
sreda, 09 avgust 2017 20:16
serpska sarma, a mož i pasulj@ Bojan, Priština, Post Scriptum
Evo mađarske državne krune Svetog Ištvana (link: https://en.wikipedia.org/wiki/Holy_Crown_of_Hungary), kojom su krunisani SVI mađarski kraljevi od Geze 1-og i koja je izrađena u Carigradu oko 1070-te i koja SKORO ISTA kao ona Stefana Nemanjića, koji je krunisan oko 150 godina posle ovog mađarskog kralja!? Zašto ovo pričam, zato što je Mađarska oko 1070 tek počela da se uspinje i to u povoljnom okruženju, a Srbija je taj nivo dosegla tek za Stefana Nemanjića, no međunarodne okolnosti su tad bile BITNO drugačije! Vizantija je oko 1070 tek ulazila u njenu veliku krizu, dok je 1217 nije ni bilo. Srbija je oko 1070 postojala samo kao pogranična tema Vizantije, kojom je upravljao nama nepoznati etnarh i na koju je reflektovala susedna, istonacionalna Zeta, dok se 1217 Srbija uspinjala, ali u osetljivom međunarodnom okruženju!? Tj., "sve isto, ali MNOGO DRUGAČIJE"! Ne moram da Vas podsećam da je Mađarska od početka bila čvrsto za papu, dok su Nemanjići bili tvrdi pravoslavci, iako su se bili sa Romejima!
.jpg)
Jel` ovo slavan i hvale vredan događaj!?
Ima li podataka kakve mere je "Prvovenčani" tada preduzeo protiv(ako je bilo takvih) onih koji se nisu saglasili sa prekrštavanjem (savremeno rečeno:prevođenjem u hrvate).
Sredinom 1942. u Vatikanu kardinal Tiseran (Francuѕ) pitao Rušinovića veleposlanika NDH u Vatikanu: Kako i zašto ubijeno u NDH 350000 Srba ortodoksnih hrišćana u akciji privođenja u vernike RKC?. Rušinović ("mrtav `ladan) odgovotio da su to uradili Srbi: četnici i partizani.
Kakvim prekrštavanjem? Stefan je dobio krunu od pape a da nije napravio NIJEDAN ustupak. Dobio je nešto, a nije dao ništa. Neshvatljivo za srbske patrijote, koji uvek daju sve srpsko za ništa, pogotovo za glavnog srbskog patrijotu malog Aleka od Vebera.
Dan 14. januar po gregorijanskom kalendaru je dan sveca RKC Save Nemanjića. Valjda za dela učinjena u korist RKC. Kao na primer: Nisu gunđali oko silnih pohoda(ubijanja domorodaca,pljačke,paljevine) između 200000-260000 krstaša Moravskim putem predvođenih Barbarosom; usput u Nišu predao Stevanu papski venac 1189.Dela:učešće u rimokatoličkom pohodu krstaša;i privođenje ognjem i mačem staroveraca u okrilje RKC
Vise od 100 g lutamo praveci jugoslovenstvo i drzave takozvanoj slavenskoj "braci"
a nasli smo se u situaciji da ne znamo gdje je i sta je srpska drzava.
Umjesto artikulacije pravih pitanja postavljamo temelje vazalstvu i urusavanju i onoga sta jos imamo.
Kraljevska kruna je Stefanu prvo-ovenčanom stigla od Romejskog cara iz Konstantinopolja.
Nema veće podvale niti veće laži od ove da je latinski arhijeretik na srpski presto poslao krunu.
Zato molim sve rodoljube i patriote da se ne sablažnjavaju ovom podvalom i falsifikatom!
NISU POSTOJALI NIKAKVI KRALjEVI, jer je to germanska vladarska titula
Na fresci u Mileševi i danas pored Stefanove glave stoji natpis :Stefan u Hrista Boga blagoverni kralj i sevastokrator Raških i Dioklitijskih zemalja, sin Svetoga Simeuna Nemanje, zet cara Grečeskoga kir Aleksija
Posle pada Carigrada 1204 despot Teodor Laskaris je osnovao Nikejsku carevinu (1204-1261) Nikeja je postala Kosnstantinopolj po suštini i iz Nikeje je u praktično isto vreme svt Savi stiglo priznanje autokefalnosti(1219) za srpsku Crkvu a Stefanu kraljevska kruna(1221)
Godine 1217. Sveti Sava je od Stefana dobio „veliko mnoštvo zlata“ i otišao na Svetu Goru radi duhovnih i diplomatskih priprema za uzdizanje Srbije na stepen Kraljevine, a 1219. je otputovao iz Svete Gore u Nikeju, da od cara Teodora Laskarisa i patrijarha Manojla I Sarantina dobije samostalnost Srpske pravoslavne crkve. Iz Nikeje doneo i deo desnice Svetog Jovana Krstitelja, kojom su se u Vizantiji posvećivali carevi za vreme krunisanja
O KRUNISANjU Velikog župana Stefana Nemanjića za Prvovenčanog kralja srpskog je napisan veliki broj rasprava jer su istorijski izvori podeljeni na dve grupe; zapadni, uglavnom iz XVI veka, govore da je Stefan dobio kraljevsku krunu od pape Honorija III 1217. godine, a mnogobrojni srpski izvori ne spominju papsku krunu i govore da je krunisanje bilo u Žiči oko 1221. godine.
Na portretu, pored Stefanove glave, stoji danas teško čitljiv natpis; „Stefan u Hrista Boga blagoverni kralj i sevastokrator Raških i Dioklitijskih zemalja, sin Svetoga Simeuna Nemanje, zet cara Grečeskoga kir Aleksija“.
Na glavi se nalaze tragovi dve krune; prvo je bio naslikan zlatan venac, fresko-tehnikom kad i sam portret (slika 2), a kasnije preko njega je seko-tehnikom doslikana kupolasta kruna, tako da se danas vide samo njene konture (slika 3). Nešto bolje su sačuvane niske od dragog kamenja i bisera sa krstolikim krajevima, jer su prvo bile iscrtane šilom u malteru, pa tek onda obojene.
Pre dinastije Komnina (1081-1185) najviša titula posle carske bila je kesar (od cezar, titule Rimskih careva). U toku borbe za presto, Aleksije I Komnin (car 1081-1118) je svom zetu Nićiforu Melisinu obećao titulu kesara. Posle stupanja na presto, car je želeo da i svom starijem bratu Isaku dodeli neku titulu. Pošto je brat bliži rod od zeta, koji je postao kesar, za Isaka je morala da se uvede nova, viša titula. Tako je Aleksije od epiteta „sevast“ (uzvišen) i „autokrator“ (samodržac, nezavisan zapovednik) 1081. stvorio novu titulu sevastokratora (uzvišeni zapovednik), odredio da bude iznad titule kesara, i dodelio je bratu Isaku.
Prema Pseudo-Kodinovom spisu o vizantijskom dvorskom ceremonijalu, car nosi zatvorenu kupolastu krunu koja se zove STEMA. Stema ima zlatan obruč i luk koji ide od sredine čela, preko temena, do potiljka. Oni su bogato ukrašeni biserima i dragim kamenjem, i služe kao konstrukcija za kupolu od kadife, koja je isto ukrašena biserima i dragim kamenjem. Sa strana su visile po dve niske od bisera i dragog kamenja
Stematogirioni su se sastojali od zlatnog obruča, sa jednom (iznad čela) ili četiri unakrsno raspoređene zlatne pločice koje se zovu kamare ili kamarioni (grčki, kamarion = svod).
Pseudo-Kodin navodi da su stematogirione sa četiri kamare nosili despoti, carski sinovi, a sa jednom kamarom su nosili despoti, carski zetovi, ili sevastokratori koji su u srodstvu sa carem.
Posle bitke na Moravi 1190., Stefan Nemanja i vizantijski car Isak II Anđeo (car 1185-1195) su utvrdili mir brakom između dve dinastije. Pošto car Isak nije imao dece, a njegov mlađi brat sevastokrator Aleksije je imao tri ćerke, srednji Nemanjin sin Stefan se 1191. oženio najmlađom carevom bratanicom Jevdokijom.
Tako je Stefan Nemanjić 1195. postao prvi srpski sevastokrator i prvi stranac sa ovom titulom u Vizantiji. Kad se veliki župan Stefan Nemanja 1196. zamonašio i povukao u Hilandar, presto je zbog međunarodno priznatog visokog ranga u vizantijskoj hijerarhiji nasledio Stefan, a ne stariji brat Vukan, veliki knez u Zeti.
Despot Aleksije Paleolog je umro ubrzo posle 1200. i car Aleksije je za novog naslednika prestola uzeo Teodora Laskarisa i dao mu titulu despota, a Stefan je postao prvi sevastokrator Carstva. Posle pada Carigrada 1204. Stefanov pašenog despot Teodor Laskaris je osnovao Nikejsku carevinu (1204-1261), naslednicu Vizantije, i postao car
To je izvršeno uz puno poštovanje crkvenih kanona. Sava je prvo rukopoložen za episkopa, a zatim je dobio dostojanstvo nezavisnog arhiepiskopa i crkvenu autokefalnost. Štaviše, Sveti Sava je iz Nikeje doneo i deo desnice Svetog Jovana Krstitelja, kojom su se u Vizantiji posvećivali carevi za vreme krunisanja. Sledeće 1220. godine, Arhiepiskop Sava je podelio zemlju na eparhije, rukopoložio episkope i drugo sveštenstvo, dovršio i oslikao Žiču, sabornu crkvu u kojoj će da se „... postavljaju svi budući kraljevi ove države, i arhiepiskopi i episkopi i igumani...
Prema Teodosiju, Sveti Sava prvo se obratio okupljenim zvanicama: „ kao što sam ja radi vas vlašću sveštenstva i kao glava crkve u Boga postavljen, potrebno je da se i onaj koji vama vlada u Bogu mirom ukrasi K R U N O M C A R S T V A, a ovo je i u vašu čast i pohvalu, slavu i veličanstvo“. Posle toga Sveti Sava je „... uzeo k sebi u sveti oltar, u svetinju nad svetinjama, vencoimenitoga brata velikog župana Stefana, molitvama i moljenjem Bogu blagoslovivši ga, bagrenicom i biserom opasavši ga i ukrasivši, i V E N C E M C A R S T V A časnu glavu njegovu venčavši, i mirom ga pomazavši, proglasi ga za Bogom samodržavna kralja srpskog.“
Dakle, Stefan Nemanjić je dobio doživotnu titulu sevastokratora još dok je bio princ. Kad je stupio na presto, vladarska titula velikog župana je došla na prvo mesto
U Mileševi je prvo bio naslikan sa stematogirionom, a stema je doslikana kasnije. Ali, kada je naslikan stematogirion?
Godine 1652. grupa kaluđera iz manastira Mileševe bila je u Moskvi. Ispričali su svojim domaćinima kako je Sveti Sava sagradio i stvorio manastir 6727. godine. To po današnjem računanju vremena znači da je manastir Mileševa podignut između 1. septembra 1218. i 31. avgusta 1219. Ovaj podatak su objavili Stevan Dimitrijević 1922. godine i Sreten Petković 1987. godine, ali je u oba slučaja u našoj naučnoj javnosti prošao uglavnom nezapaženo, i niko ga nije povezao sa vremenom nastanka mileševskih fresaka! A on pokazuje da je portret Stefana Nemanjića naslikan 1218./1219., dok je još bio veliki župan
Sveti Sava je od cara i patrijarha dobio deo desnice Svetog Jovana Krstitelja, kojom su se posvećivali vizantijski carevi za vreme krunisanja. Do sada nije poznato da su vizantijski carevi i patrijarsi još nekom poklonili deo desnice Svetog Jovana Krstitelja, osim prvom srpskom arhiepiskopu Svetom Savi
Neprocenjiva relikvija je bila namenjena za krunisanje prvog sevastokratora Nikejskog carstva, velikog župana Stefana Nemanjića u Prvovenčanog kralja srpskog
Ako su car i patrijarh dali Svetom Savi dostojanstvo arhiepiskopa autokefalne Srpske pravoslavne crkve i deo desnice Svetog Jovana Krstitelja, onda su svakako dali i osvetili krunu za budućeg srpskog kralja
Na carsko poreklo krune Prvovenčanog kralja srpskog ukazuje Teodosije kad govori o „kruni carstva“, odnosno o „vencu carstva“ kojim je Sveti Sava venčao časnu glavu svog brata Stefana
Krunisanje u Žiči 20. maja 1221. godine je izvršeno po svim propisima: Arhiepiskop (Sveti) Sava je prvo blagoslovio velikog župana Stefana desnicom Svetog Jovana Krstitelja, i onda mu je na časnu glavu stavio kraljevsku krunu, dar nikejskog cara Teodora Laskarisa, i tako ga proglasio za prvog „Bogom samodržavna kralja srpskog“.
Posle krunisanja, Stefan Prvovenčani je naredio da se u Žiči, Studenici, Mileševi i drugim crkvama preko njegovog starog stematogiriona naslika nova kraljevska kruna - stema, i da se u natpisu pored glave, preko reči „veliki župan“ napiše „kralj“. Portret Prvovenčanog kralja srpskog je morao da bude veran u svim detaljima, da narod može da vidi kako izgleda njegov kralj sa novom krunom koju je dobio od cara.
Na vizantijsko poreklo Stefanovih insignija iz Mileševe je ukazao Svetozar Radojčić još 1934. godine u svom najpoznatijem delu „Portreti srpskih vladara u srednjem veku“ ali naši istoričari nisu na to obratili pažnju!
* *
Podaci sa fresaka se kod nas, nažalost, nedovoljno koriste, mada veoma često, možemo freskama i onome što one prikazuju, verovati kudikamo više nego pisanim izvorima, pogotovu ako ti izvori ne pripadaju vremenu o kome govore.
Žitija Sv. Save ušla u Acta Sanctorum koja izdaju jezuiti(isusovci)-Bollandisti u Anversu.Unet kao svetac RKC sa svim opisima njegovih čudesa i svetosti.Biskup RKC Ivan Mrnavić u 17.veku štampao između 22sveca kraljevske krvi i Žitije Sv. Save;u godini francuske revolucije štampano posebno.Katolički sveštenik Toma Ivanović 1786. odštampao "Žitije Sv.Save kaluđera i biskupa srpskog"U 18. veku franjevac Andrija Kačić Miošić u svom "Razgovoru ugodnom naroda slovinskog" ukazao čast Sv.Savi- "Rad čudesa svetitelja Save, slovinske ga sve države hvale".Fra Andriji je Sv.Sava"Kruna,dika, poštenje i slava slovenskega puka i naroda",baš kao i književniku Jerolimi Kavanjinu u 17.veku...Fra Grga Martić u Beogradu 1935. objavio "Pjesan na dan Sv.Save prvog arhiepiskopa srpskog".