Preminuo reditelj Puriša Đorđević

 Jedan od najznačajnijih srpskih i jugoslovenskih reditelja Mladomir Puriša Đorđević preminuo je u 99. godini.

Rođen je na Đurđevdan 6. maja 1924. godine. Pre izbijanja Drugog svetskog rata bio je član SKOJ-a, a odmah po izbijanju ustanka pristupio je partizanima. Zarobljen je i poslat u Zavod za prinudno vaspitanje omladine u Smederevskog Palanci.

Posle rata počeo je da radi kao novinar u Politici 1946. godine. Ubrzo postaje urednik Filmskih novosti, a kasnije režira dokumentarne filmove.

Snimio je više od 80 dugometražnih igranih i kratkometražnih filmova, za koje je nagrađivan od Venecije do Rio de Žaneira.

Njegova tetralogija Devojka, San, Jutro, podne uz dodatak biciklista i kros kontrija jedinstvena je celina u istoriji našeg filma i nastala je u periodu od 1965. do 1970. godine.

Prepoznatljiv po anarhičnoj, fragmentarnoj dramaturgiji i svojevrsnoj filmskoj lirici Puriša Đorđević se pamti i po tome što su njegovima delima kao filmski glumci debitovali Mija Aleksić, Neda Arnerić, Drago Čuma, Ljubica Ković, Pepi Laković, Jelena Žigon, Radmila Guteša...

Tema njegovih filmova su ljubav i rat, preciznije - ratne ljubavi kroz optiku poezije i fatalističkog morala i hrabrosti da se kroz ironiju i cinizam o nedodirljvoj revoluciji progovori i drugačije nego što je bilo dozvoljeno.

Dobitnik je mnogobrojnih priznanja:

- Sretenjski orden drugog stepena za naročite zasluge u oblasti filmske umetnosti, povodom -  Dana državnosti Republike Srbije (2016),

- Nagrada za životno djelo Udruženja filmskih kritičara Fipresci Srbija (2012)

- Festival filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji (1997) za film Tango je tužna misao koja se pleše,

- Zlatna arena za režiju filma Jutro (1967),

- Orden Vuka Karadžića

Objavio je i desetak knjiga, tri pozorišna komada i nebrojeno priča objavljenih u novinama i magazinima. Takođe je bio veoma plodonosan scenarista.

Oženio se 1960. godine Milenom Dravić, sa kojom se kasnije razveo. Iz drugog braka ima ćerku Lidiju.