Politika: Pleme Bjelopavlića protiv NATO

 Podgorica – Pojedini predstavnici plemena Bjelopavlića najavili su otpor prema nameri vlasti da se na njihovom delu Sinjavine izgrade vojni poligon. U medijima i crnogorskoj javnosti se dugo provlači teza da će to biti prva baza NATO-a u Crnoj Gori.

Mediji su u poslednje dve godine zatrpani nagađanjima u čijem interesu i s kojim sadržajima će funkcionisati ova baza, kakav će uticaj imati na retku raznovrsnost živih vrsta koje nastanjuju ovu planinu i da li će taj dragulj netaknute prirode postati čak i deponija radioaktivnog otpada, što poneki među Bjelopavlićima u svojoj kampanji protiv izgradnje poligona takođe proturaju kao mogućnost.

Teren koji je predviđen za stvaranje vojnog poligona zahvata deo Sinjavine koji je u državnom vlasništvu. Ministar odbrane Crne Gore Predrag Bošković već dve godine ponavlja da na toj planini neće biti NATO baze, niti će se uništavati viškovi naoružanja i minsko-eksplozivna sredstva. Bošković uverava građane da će na ovom poligonu biti samo nekoliko dana aktivnosti godišnje s bojevom municijom, u sklopu redovne obuke crnogorskih vojnika. Takođe tvrdi da će Vojska Crne Gore voditi računa da se te vežbe održavaju u periodu kada su katuni prazni, kao i da će, štaviše, biti koristi po lokalno stanovništvo, i to višestruke, kroz izgradnju drumske infrastrukture i slično.

Međutim, Udruženje Bjelopavlića pod nazivom „Bijeli Pavle”, crkvena opština Danilovgrada, Udruženje stočara „Bjelopavlićka Sinjavina” i Planinarsko društvo „Prekornica” uputili su apel svim državnim organima, međunarodnim predstavništvima u Crnoj Gori i organizacijama za zaštitu životne sredine da se, kako to oni kažu, spase ovaj deo planine.

„Uopšte nam nije jasan razlog uništavanja poslednjeg sačuvanog, nedirnutog, zaboravljenog dela Crne Gore, njenog onečišćenja i zagađenja, s velikim rizicima po stanovništvo svih opština koje gravitiraju platou Sinjavine, a o flori i fauni, posebno endemskoj, ne treba ni govoriti. Za ovo ne postoje studije uticaja na životnu sredinu, niti eksperti koji mogu opravdati ovakve namere”, kaže se u apelu ovih organizacija.

One se obraćaju i čelnicima opština Kolašin, Mojkovac, Žabljak i Danilovgrad, čiji građani imaju katune na ovoj planini:

„Ponovo apelujemo na rukovodstva opština koje su dale svoje blanko saglasnosti za namere Ministarstva odbrane i Vojske CG, za izgradnju vojnih poligona baza ili odlagališta vojnog otpada, da iste povuku i konsultuju svoje građane, da vide što oni misle o tim namerama, a one opštine koje još nisu donele takve odluke, da ih ne donose bez konsultacija s građanima ili da ih uopšte ne donose. Samo takvo ponašanje i takva odluka je u interesu njihovih građana i Crne Gore uopšte.”

Među protivnicima izgradnje vojnog poligona na Sinjavini navode i da je u ovom slučaju izostao „glas” Ministarstava poljoprivrede i ruralnog razvoja, kao i Ministarstva održivog razvoja i turizma.

„Sinjavina je postala deo bića svakog Bjelopavlića. Na njoj smo još 1894. godine izgradili Crkvu Ružicu, u čijoj se porti od tada održava Ilindanski sabor, tako da ovo, u današnjoj terminologiji, predstavlja najstariju kulturnu, turističku, sportsko-rekreativnu manifestaciju u Crnoj Gori”, kaže Ognjen Jovović iz Udruženja „Bijeli Pavle”.

Bjelopavlići su ovaj deo Sinjavine dobili od knjaza Nikole Prvog za zasluge u ratovima i borbama. Ali onda je to postalo državno vlasništvo.

Sinjavina je najveća planinska visoravan u Crnoj Gori, duga oko 40 kilometara i široka do 15 kilometara, u pravcu severozapad-jugoistok, s time da se najviši vrhovi nalaze u jugoistočnom delu. Poznata je po travnatom prostranstvu na 1.300 do 1.700 metara nadmorske visine, protkanom brežuljcima, uvalama i pašnjacima, kao i planinskim vrhovima od skoro 2.300 metara iznad površine mora. Površina pašnjaka na Sinjavini je 120.000 hektara, na kojima se može napasati preko 200.000 ovaca, što je svrstava među prve pašnjačko-stočarske planine.

(Politika)