Izvanredan, gotovo genijalan tekst. Istovremeno duhovit, tačan i filozofski dubok. Ponajmanje je tu reč o fudbalu, mondijalu i ligi šampiona. U pitanju je zapravo savršena dijagnoza savremenog sveta.

Odličan tekst, kapa dole autoru. Nosio sam se istim mislima gledajući dosadašnji tok Svjetskog prvenstva. Liga šampiona je rezultat globalizacije i jedna od bitnih njenih tekovina. O globalizaciji je sve rekao Orvel u svom vizionarskom romanu "1984". U danjem toku svjetske istorije tendencija je da će takmičenje tipa Svjetskog prvenstva biti relikt prošlosti a Liga šampiona doseg budućnosti. Princip u kojem je Bog zamijenjen Profitom donosi nam takav zaključak. Liga šampiona je ekvivalent borbi gladijatora a stadioni se pretvaraju u arene. Gladijatori profesionalci alijas fudbaleri se sele samo sa stadiona na stadion i uveseljavaju po strogo propisanim pravilima duhovno opustošenu masu. Opustošenu trkom u potrošnji na koju su natjerani medijskom torturom multinacionalnih kompanija. Želja za pobijedom klubova u Ligi mjeri se brojem nula iza jedinice u premijama za igrače. Na Svjetskom prvenstvu nacionalni ponos je iznad svega i čast da se odbrane nacionalne boje. To su pojmovi koji su u virtuelnom svijetu koji nam režiraju mamutske kompanije odavno zaboravljeni i svako sjećanje na njih nije dobro. U opštem trendu utrkivanja neavisnih i suverenih država da se uključe u virtuelnu Evropsku zajednicu gubi se ta nezavisnost i suverenitet a glavnu riječ počinju voditi centrale multinacionalnih komapnija. Tada počinje cirkus oko takozvanog demokratskog izbora narodnih predstavnika u državne organe i institucije koji ustvari predstavljaju izbor centara moći koji su ko zna gdje. U takvim bezličnim nazovi državama bezličan je i klupski sport. Najočigledije se to vidi pored fudbala i u košarkaškoj ligi. Zato su spektakli tipa trenutno aktuelnog Svjetskog prvenstva trn u oku svjetskim centrima moći. Oni bi najsretniji bili kada bi se umjesto nacionalnih himni i zastava vijorili zaštitni znakovi velikih multinacionalnih kompanija.Jedn put vodi u totalnu anamnezu i totaliralizam a drugi u slobodu. Sve već viđeno u epskoj triologiji filma "Matriks". To je borba Davida i Golijata. Nek je sa srećom!

Ko jos gleda Ligu sampiona? I sta to zapravo znaci. Za mene su i jedno i drugo jedno te isto. Ko igra fudbal na Mundijalu nego fudbaleri koji trce i igraju za kapitaliste, multinacionalne kompanije, itd. Za koga trce srpski fudbaleri tokom sezone nego za okorele kapaitaliste iz spektakla ''hleba i igara''. Kako ljudi ne vide da je u ovom cirkusu posredi spektakl loseg kvaliteta. FIFA je jedna od inicijalnih kapisla kapitalistickog globalizma. Sta je svet pored fudbalske lopte tako ujedinilo pred ekranima i ''sponzorskim'' kompanijama. Fudbal koji se igra u J. Africi je isti, sa istim akterima kao i Liga sampiona.

Svaka čast autoru teksta, po kvalitetu ovakav tekst zaslužuje da se nađe u svim specijalizovanim časopisima širom sveta.

Odlična analiza.

...da, trebalo bi da objavite Ergiceve eseje...pohvala Vladusicu...

odlican tekst pravo u srz problema zaista danasnji vrhunski fudbal je obicno takmicenje multinacionalnih konpanija fudbal vise nije zabava za sirotinju kartu za celzijevu ili mancesterovu utakmicu obican smrtnik nemoze da kupi one se krecu i preko 100 funti navijaci su uglavnom oterani sa stadiona kad to kazem nemislim naravno na huligane njima inace nije mesto na stadionima tako da fudbalski stadioni sirom evrope sve vise lice na americke stadione tokom odigravanja utakmica americkog fudbala a cesto upotrebljavana fraza je da treba da se stvore uslovi za porodican odlazak na stadion to je cista glupost u pozoriste restoran na koncert se ide porodicno a ne na fudbalsku utakmicu zato imamo trend debilizacije navijaca i njihovo pretvaranje u potrosacki objekat